Tek Evladımız olan Kızım

Tek Evladımız olan Kızım

Eşim Vefat ettikten sonra tek evladımız olan kızımla yaşamaya başladım. Maddi durumum iyi gezmeyi eğlenmeyi seven bir kadınım, kızım pek sevmezdi o daha çok evde kalmayı çocuk bakmayı seven biriydi. Damadimda kızımın tam tersine benim gibi, gezmeyi eğlenmeyi mutlu olmayı seven bir erkekti. Biz sohbet ederken biraz fazla gülersek kızım bize tepki gösterirdi kızardı başım ağrıyor biraz susun derdi. Damadım birgun yanıma geldi Nermin anne neşe dolu bir insansın seninle gülmek konuşmak bana çok iyi geliyor dedi, biraz utandım ama sevindimde tabi. Teşekkür ettim kendisine. Sonra bana aramızda kalacağına söz verirsen sana birsey diyeceğim dedi, ne demek tabiki aramızda kalır soyle dedim. " Burada ne konuşsak ne yapsak leyla bize kızıyor, ben bu aralar işten güçten çok sıkıldım bikacgun izin aldım kafamı dinlemeye köydeki eve gideceğim istersen sende benimle gel dedi " gelirim ama leyla'ya ne diyeceğiz dedim, önce ben giderim sende bikacgun arkadaşında kalacagini söylersin gelirsin köydeki eve dedi, bu plan aklıma yatmisti tamam dedim. Planımızı uyguladık 1 gün sonra damadim gitti bende bikac saat sonra arkadaşıma gidiyorum diye çıktım. Hemen bir taksiye bindim köyün dışındaki eve gittim.. devamını okumak için diğer sayfaya geciniz